روند تعادل رقابتی لیگ برتر فوتبال ایران از سال 1374 تا 1389

امروزه دلیل جذابیت بیشتر ورزش‌ها این است که نمی‌توان نتایج مسابقات آنها را به‌طور کامل پیش‌بینی کرد. هرچه قدرت رقابتی تیم‌هایی که لیگ را می‌سازند بیشتر باشد. پیش‌بینی مسابقات سخت‌تر می‌شود و در نتیجه آن لیگ جذاب‌تر خواهد شد. هدف از این تحقیق، بررسی تعادل رقابتی لیگ برتر فوتبال ایران از سال 134 تا 1389 است. داده‌های این تحقیق ثانویه بوده و از جداول پایانی سال‌های مربوط به‌دست آمده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از شاخص نسبت تمرکز (C5) و شاخص تعادل رقابتی C5 (C5ICB) استفاده شد. هرچه مقدار این شاخص‌ها کمتر باشد، یعنی تعادل لیگ بیشتر است و برعکس. به‌منظور درک راحت‌تر یافته‌های نتایج تحقیق به‌صورت میانگین پنج‌ساله نشان داده شد و نتایج زیر به‌دست آمد. میانگین پنج سالة اول (1378 – 1374) 128، میانگین پنج سالة دوم (1383 – 1379) 131 و میانگین پنج سالة سوم (1389 – 1384) 60، 129. بنابراین لیگ برتر فوتبال ایران در سال‌های 1374 تا 1378 تعادل بیشتر و در سال‌های 1379 تا 1383 تعادل کمتری داشته است. به‌نظر می‌رسد فوتبال در ایران به‌صورت متعادل‌تری دنبال می‌شود و از حالت سنتی و دوقطبی خود در تهران خارج شده و در بقیة نقاط کشور هم در حال پیشرفت است